Αποχαιρετισμός (2)

             

φωτ. π.Κ.Καλλιανού (Λιμάνι Λουτράκι Σκοπέλου στην πλαγιά Κλήμα Σκοπέλου)

   Οι δυο φιγούρες στο λιμάνι όλο και μικραίνουν. Κάθε καλοκαίρι το ίδιο, εγώ φεύγω λίγο πιο νωρίς από το νησί, το σχολείο με περιμένει, κι αυτοί παραμένουν μέχρι μέσα Σεπτέμβρη.

Αποβραδίς εκείνη στην κουζίνα ετοιμάζει μαρμελάδα δαμάσκηνο, ακρίταμα και τσιτσίραβλα στο αλάτι, φρέσκα σύκα και κορόμηλα.
Εκείνος στο καθιστικό παρέα με τα βιβλία του.
-Θα κοιτάξεις το κουτί της αλληλογραφίας μην έχει κάτι επείγον και θα με ενημερώσεις. Και να θυμάσαι. Πρώτα απ’ όλα τα μαθήματά σου. Να ετοιμάζεις σχέδια διδασκαλίας. Εγώ μια ζωή διάβαζα για το σχολείο και μου ‘λεγε η μάνα μου: «Κι εγώ, Κωστάκη μου, νόμιζα ότι θα τελειώσεις το πανεπιστήμιο και θα τα ξέρεις».
Η μάνα κι ο πατέρας. Οι φιγούρες που βλέπω να μικραίνουν στο λιμάνι. Τους αφήνω πάλι για την πόλη του Βορρά και νιώθω ότι τους εγκαταλείπω.
-Να πάρεις μετάθεση. Να έρθεις Βόλο. Να σε έχουμε κοντά, λέει η μάνα.
Ο πατέρας δεν το λέει, το θέλει.
Το καράβι σφυρίζει. Οι δυο φιγούρες σβήνουν.

φωτ. π.Κ.Καλλιανού Λουτράκι Γλώσσας Σκοπέλου

Αρετή Κάρκου

(Φλώρινα, 24/10/2015 Άσκηση Δημιουργικής Γραφής για το μάθημα του Θανάση Βαλτινού)