Οδύσσεια, Μια μέρα μετά (6)

Το επόμενο διάστημα υπήρξε γαλήνιο στην Ιθάκη... Ο Οδυσσέας ξυπνούσε νωρίς το πρωί, περιηγούνταν στην πόλη και στο λιμάνι, μιλούσε με τους κατοίκους, χαιρετούσε κι έπιανε χαρωπή κουβέντα με προσφιλή πρόσωπα του νησιού, γνώριμα παρά την απουσία του για είκοσι χρόνια.

Η Πηνελόπη περίμενε να επιστρέψει στο παλάτι κατά το μεσημέρι, την ώρα του φαγητού. Είχε καταλάβει ότι ο άντρας της χρειαζόταν αυτή την κοινωνική επαφή, την επαναφορά του σε μια καθημερινότητα… Με την αίσθηση της νηνεμίας στα σωθικά της αλλά και επιτέλους με την ισορροπία που έβρισκε πάλι, μετά απ’ όλες αυτές τις περιπέτειες και για τους δύο, θέλησε να βιώσει εκ νέου τη συζυγική ζωή. Όλα φαίνονταν όμορφα, ανανεωμένα, χαριτωμένα. Θα μπορούσε ο έρωτάς της για τον Οδυσσέα να δυναμώνει, να εξακολουθεί μετά το τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ωστόσο, κάτι την ενοχλούσε. Δεν τολμούσε να το ομολογήσει ούτε στην έμπιστή της Ευρίκλεια… Τον συμμεριζόταν, κατανοούσε τις εμμονές του, συμπαθούσε τον «νόστο» που βίωσε, τον καμάρωνε ως ήρωα. Αλλά… δεν το άντεχε, την εκνεύριζε, την παρωθούσε να του κλείσει το στόμα κάθε φορά που άρχιζε αυτό το πράγμα: δεν σταμάταγε να αφηγείται τις περιπέτειές του – κάθε ώρα, κάθε στιγμή, σε κάθε περίσταση, με οποιονδήποτε συναντιόταν. Ακατάπαυστος, διαρκώς ορεξάτος να την επαναλάβει με όλες τις λεπτομέρειες. Μα έλεος! Τα ίδια συνεχώς, τα ίδια και τα ίδια…

Κι ακόμη, υπήρχε κάτι ακόμη που την εξόργιζε αλλά ήταν υποχρεωμένη να προσποιείται πως το αγνοεί ή πως της διαφεύγει ή πως αδιαφορεί. Ο λόγος, φυσικά, για τις ερωτικές περιπέτειές του μ’ αυτήν την Καλυψώ! Πώς έμεινε τόσα χρόνια μαζί της εκεί; Τι περισσότερο είχε εκείνη; Ήταν πιο όμορφη ή σαγηνευτική; Τι του ’κανε επιτέλους αυτή η κυρία για να τον μαγεύσει; Κι εντάξει, αυτή δεν τον απάτησε – τόσους άνδρες είχε γύρω της, που εγωιστικά εκείνος τους αποκαλεί «κηφήνες»! Αμάν… Δεν είναι γυναίκα αυτή;

Σε κάθε αναρώτηση φούντωνε όλο και πιο πολύ. Δεν πρέπει να της απολογηθεί και να της τα πει όλα με το νι και με το σίγμα; Και πότε θα σταματήσει να καμαρώνει για την ερωμένη του;! Δεν υπάρχει περίπτωση, θα τον κανονίσει τον κύριο! Ας περάσουν μερικές ημέρες ακόμη, και θα τα πούνε! Αμέ!

Βασίλης Ρούβαλης

[Φλώρινα, 23/1/2016, άσκηση για το μάθημα του Γ. Παναγιωτίδη]